Deze week verscheen Box, een vuistdikke thriller geschreven door Camilla Läckberg en Henrik Fexeus. Het is het eerste deel van een trilogie met in de hoofdrollen mentalist Vincent Walder en inspecteur Mina Dabiri. Beiden zijn behoorlijk gecompliceerde persoonlijkheden zoals dat hoort in een Scandinavische thriller.

Vincent slaat zich door het leven heen met meer dan een vleugje Asperger, terwijl Mina lijdt aan smetvrees – niet zo handig als je bij de politie werkt. De klik die deze mensen met elkaar hebben is de grote kracht van Box. Het boek zelf is meeslepend, gruwelijk en kan in één adem genoemd worden met het werk van Lars Kepler, het echtpaar Björlind en Hjört Rosenfeldt. Dat het verhaal af en toe vaart verliest door vlagen van breedsprakigheid kunnen we dit kersverse duo wel vergeven.

Goocheltruc

Een jonge vrouw wordt gevonden in een kist, doorboord met zwaarden als een bloederige kopie van de eeuwenoude goocheltruc. Omdat inspecteur Mina Dabiri en haar collega’s met hun onderzoek niet verder komen, roepen ze hulp in uit een zeer onverwachte hoek.

Mentalist Vincent Walder ziet echter weinig heil in de samenwerking met de politie. Niet alleen omdat zijn eigen leven al gecompliceerd genoeg is, maar ook omdat Mina met haar grote observatievermogen dwars door hem heen lijkt te kijken. Een onwerkelijke ervaring voor een mentalist!

Onmisbaar

Ondanks zijn weerstand wordt Vincent stukje bij beetje het onderzoek in getrokken en al snel blijken zijn bijdragen onmisbaar. Ze ontdekken dat de dode vrouw de derde is in een reeks en het team beseft dat ze met een seriemoordenaar van doen hebben. Wie is het volgende slachtoffer en wat zijn de motieven van de dader?

Op het eerste gezicht is het een onwaarschijnlijk koppel dat tegenover me aan tafel zit in het Amsterdamse hotel. De wereldwijd verkopende schrijfster met haar glamoureuze uitstraling en de schijnbaar weinig opvallende, sober geklede man. Toch zijn Camilla Läckberg en Henrik Fexeus al jarenlang goede vrienden.

Läckberg heeft in ons land een grote hoeveelheid fans, maar Fexeus is hier nagenoeg onbekend. In Zweden is dat een ander verhaal. Daar kennen ze hem van zijn vele boeken over populaire psychologie, zijn theatershows als mentalist en als jurylid bij Sweden‘s got talent.

Klik

Läckberg lacht: “Ik weet dat we in de ogen van veel Zweden een onwaarschijnlijk vriendenstel zijn, maar toch zijn we niet geforceerd aan elkaar gekoppeld voor dit boek. We hebben elkaar leren kennen tijdens een boekenmanifestatie van onze gezamenlijke uitgeverij. In het begin was er niet zo’n klik, maar toen we eenmaal over boeken begonnen te kletsen was het raak.”

Fexeus: “We komen al heel lang bij elkaar over de vloer en ook onze gezinnen zijn bevriend.”

“Het eerste idee voor een thriller met een mentalist in de hoofdrol kreeg ik  tijdens mijn vakantie in de zomer van 2019. Eerlijk gezegd ben ik niet zo goed in vakantie, ik kan niet tegen niets doen. Daar stond ik dan, tot aan mijn knieën in de Middellandse Zee en ik voelde me helemaal niet prettig. Om mezelf af te leiden begon ik na te denken over een misdaadroman met een mentalist in hoofdrol.”

“Twee weken later was ik op bezoek bij Camilla in haar zomerhuis en ontstond er een spontane brainstorm toen ik haar vertelde over dat personage. We zaten uren te praten en realiseerden ons dat we iets bijzonders hadden gecreëerd.“

Uniek

Naadloos neemt Läckberg het betoog over: “We hadden een idee voor een verhaal dat te goed was om te negeren. In de overbevolkte wereld van de thrillerpersonages was er niemand zoals Vincent Walker. Uniek en anders in het genre. Uiteindelijk was ik het die voorstelde om het boek maar gewoon te schrijven.”

Fexeus grinnikt: “Toen viel er een geschokte stilte. We vroegen ons meteen af waar we aan begonnen. Geen van ons beiden is een teamspeler. Het was niet alleen de vraag of we in staat waren dit van de grond te trekken, maar ook of onze vriendschap het wel zou overleven.”

Läckberg: “Tot onze verbazing ging het samenwerken erg goed. We hebben niet een keer ruzie gemaakt en creatief gezien pasten we heel goed bij elkaar. We spraken van tevoren de volgende scenes van het boek door en verdeelden die onderling. Daarna lazen we wat de ander had geschreven en veranderden het een en ander waar nodig. Zo ontwikkelde zich al snel een gemeenschappelijke stijl waardoor we nu zelf niet eens meer precies weten wie wat schreef.”

Trilogie

Fexeus: “Het scheelde ook dat Box het eerste deel van een trilogie is. Omdat we weten dat we na het derde boek onze eigen weg weer gaan, kunnen we ons nu volledig overgeven aan het schrijfproces. Na drie boeken zijn we van elkaar af, dan hebben we de overkoepelende verhaallijn afgerond. “

Läckberg neemt een slokje koffie en vertelt met zichtbaar genoegen hoe de eindredacteuren van Box  hun handen vol handen aan het tweetal.

“Allereerst moesten ze al onze feiten checken en dat zijn er nogal wat, want alles wat in ons boek staat is waar. Onze lezers kunnen alles controleren.”

“Daarna kregen we een week voordat het manuscript naar de drukker ging een geweldig idee voor de rode draad in de trilogie en moesten er nog achttien pagina’s bij. Bovendien moesten veel namen gewijzigd worden waarmee we een basis legden voor de grote ontknoping in het laatste deel. Schijnbaar onbelangrijke zaken in de eerste twee boeken zullen bij boek drie grote betekenis krijgen en er zullen dan heel wat zaken op hun plaats vallen. “

Box is uitgegeven door The House of Books, 637 blz., € 23,99.